सफर जंगलाची !!!

 



नोव्हेंबर २०१२ family स्नेहसम्मेलन 


नेहेमीप्रमाणे ह्या वर्षी सहलीला कुठे जायचे ह्या प्रश्नावर  चर्चा जोरदार रंगली होती. सुरवात पार युरोप पासून झाली. मग हळूहळू मंडळी Middle East , Asia वर आली. दुबई , अबुधाबी , Singapore , Bankok वगैरे नेहेमीची यशस्वी ठिकाणे चर्चिलि गेली. पर बात कुछ जमी नही. त्यामुळे गाडी काही पुढे सरकली नाही.

नाताळ २०१२ family स्नेहसम्मेलन 


पुन्हा एकदा तोच विषय. पुन्हा तीच यादी , पण ह्या वेळेस मात्र गांभिर्याने आणि realistic (कारण पेय पान सोबतीस ) !! काश्मीर पासून सुरुवात  करुन मध्य भारतात मंडळी पोहोचली. त्याच वेळेस why not Kerala ? असा विचार मनात चमकला . पण नेहेमीच्या जागा सोडून कुठेतरी वेगळ्या ठिकाणी जावे हा विचार पक्का झाला.
मग offbeat ठिकाणे शोधता शोधता 'वायनाड' नजरेस पडले. Intresting …. अजून शोध घेऊ.

Cut to जानेवारी २०१३ …. 


सर्वानुमते ठिकाण नक्की … 'वायनाड'…. चला एक मोठे काम झाले … आता तारीख ठरवणे … भ्रमण मंडळाच्या तीन famillies नक्की … पण तारीख पे तारीख..  तारीख पे तारीख करता करता शेवटी २३ मे तारीख नक्की ठरली. 
 
२३ मे ते २६ मे असा चार दिवसांचा बेत नक्की झाला . विमान प्रवासाची तिकिटे , राहण्याचे ठिकाण book झाली.
राहण्यासाठी हॉटेल शोधताना एका जंगल resort नजरेस पडले. थेट जंगलात cottages , watch tower , night सफारी अशा आकर्षणे वाचून आणि रेसोर्त चे चांगले review वाचून तेच नक्की केले. नंतरचे काही दिवस detail planning झाले आणि हळूहळू इतर तयारी करता करता प्रवासाचा दिवस उजाडला.

२३ मे  


भ्रमण मंडळ पुणे विमानतळावर हजर. काही मंडळींचा पाहिलाच विमान प्रवास , त्यामुळे मंडळी अतिशय उत्साहात विमानाची वाट बघत होती.  सकाळी पावणे सात चे बंगलोर चे विमान धावपट्टी वर आले आणि आमची सगळ्यांची विमानात चढण्याची लगबग सुरु झाली. आता काही मंडळींना प्रश्न पडेल की  विमानात चढण्यासाठी लगबग करायचे काय कारण ? ह्या प्रश्नाचे उत्तर आम्हा काही मंडळींच्या मुंबई उगमात आहे . आम्हा मुंबईकरांना कोणतेही सार्वजनिक वाहन समोर दिसले कि घाईघाईत त्यात 'घुसणे' हेच माहिती असल्यामुळे थोडा गोंधळ उडाला. पण थोड्याच वेळात अख्खं भ्रमण मंडळ त्यांच्या निर्धारित जागांवर बसून स्थिरस्थावर झाले आणि 'गणपती बाप्पा मोरया' च्या गजरात विमानाने उड्डाण केले. 
साधारण दीड दोन तासांत बंगलोर विमानतळावर आम्ही उतरलो.  तिथून लगेचच आम्ही आधीच book केलेल्या १६ सीटर van ने आम्ही 'वायनाड' च्या दिशेने कूच केले. वाटेत सौथ-इंडिअन पदार्थांवर ताव मारून झाल्यावर आम्ही 'नागरहोले national park '(अधिक माहितीसाठी http://en.wikipedia.org/wiki/Nagarhole_National_Park) च्या हद्दीवर येउन ठेपलो. आता पुढचा प्रवास थेट national park मधूनच जाणार असल्यामुळे मंडळी अतिशय सावध होऊन बासली. सगळ्यांचे लक्ष गाडीच्या खिडक्यांवर ... जणूकाही वाघ आम्हाला दर्शन देणार होता. असो. अगदी वाघ नाही पण भरपूर हरणं , माकडे (जंगलातली ... गाडीतली नव्हे ) , १-२ गरुड पक्षी मात्र दिसले. 
मंडळी , हा रस्ता मात्र अतिशय सुंदर ... थेट जंगलातून जाणारा , दोन्ही बाजूस गच्च भरलेली हिरवीगार झाडे . मे महिना असूनही नजर जाईल तिकडे हिरवळ. प्रथम दर्शनानेच जंगलाने आम्हाला जिंकले. 
 
FYI.. हा रस्ता रात्री च्या वाहतुकी साठी अतिशय धोक्याचा आहे कारण हत्ती ...  रात्री हत्तीने छोट्या गाड्यांना धडक देऊन पाडल्याची बरीच उदाहरणे आहेत... ही बहुमोल माहिती अर्थातच Driver काकांनी दिली. अर्थात आम्ही हा प्रवास एकदा  रात्री करून ह्याचा अनुभव घेण्याचा प्रयत्न केला , पण त्या विषयी नंतर . 
 
 
ही  कोण मंडळी असा भाव चेहेऱ्यावर  ... 
कुतुलाने बघणारी हरणे ... 



वरील काही प्रातिनिधिक फोटो पाहून तुम्हाला कल्पना आलीच असेल. 
 
नागरहोले मधून बाहेर पडत नाही तोच , resort मधून phone आणि कुठे आहात ह्या विषयी चौकशी . Manager ने driver ला रस्ता समजावला आणि थोड्याच वेळात आम्ही resort वर पोहोचलो . सलामीलाच resort ची जागा पाहून आम्ही खुश झालो . जंगलातच जागा , त्यांच्या private property ला  elecric fencing केलेलं . त्यामुळे सुरक्षित . सुंदर cottage मध्ये आम्ही check - in केले  आणि थंडगार  लिंबू सरबताने आमचे स्वागत झाले. चला सुरुवात तर मस्त झाली . 
थोडया वेळाने आम्ही resort चा फेरफटका मारायला बाहेर पडलो. आम्ही watch  tower वर पोहोचलो आणि समोरच हत्तींचा कळप येऊन बसलेला दिसला. जंगल मधल्या हत्तींचे हे पहिलेच दर्शन .... चार हत्ती त्यांच्या पिल्लांसह आले होते. आम्ही अगदी चिडीचूप होऊन त्यांना बघत होतो , कारण  हत्ती हा अतिशय बेभरवशाचा , कधी चिडेल आणि हल्ला करेल काही सांगता येत नाही. जरी आम्ही कुंपणात असले तरी कधीकधी हत्ती ते कुंपण तोडू शकतो , त्यामुळे मंडळी थोडीशी भयभीत झालेली, त्यातून एका हत्तीने जोरात चित्कार केला. झालं ... मंडळी तत्काळ watch tower  वरुन खाली उतरली.  पण खरंच त्या हत्तींना पाहून खूपच छान वाटले , शेवटी जंगल का मजा ही कुछ और होता है . अंधार असल्यामुळे आणि no flash अशी सक्त ताकीद असल्यामुळे फोटो काही चांगले आले नाहीत , हाच काय तो हिरमोड झाला . पण सगळ्याच गोष्टी काही आपण कॅमेरात click नाही करू शकत , काही गोष्टी ह्या मनातच click करून ठेवायच्या असतात असं कोणीतरी म्हटल्याचे आठवले (कोणीतरी काय , मीच म्हटले ... ). 
Watch Tower मधून झालेले हत्ती दर्शन 
 
Manager शी बोलणे झाल्यावर आजच night safari चे नक्की केले. रात्री ९. वाजता resort च्याच open jeep मधून निघणार होतो. हा प्रकार मात्र खूप exciting  असणार ह्या बद्दल  आमच्या मनात तिळमात्र शंका नव्हती. 
आम्ही सगळे जेवण आटपून जंगल सफारीसाठी  तयार झालो. आमची jeep तयारच होती, आमच्या बरोबर पुढच्या सीट वर एक जण, सतीश , flood light असलेली torch घेऊन बसला . Resort च्या बाहेर पडून आम्ही नागरहोलच्या दिशेने जाऊ लागलो . एवढा  मिट्ट अंधार आम्ही शहरी मंडळी प्रथमच अनुभवत होतो. खूपच थरारक अनुभव , चंद्रप्रकाश आणि जीप च्या head  light शिवाय काहीच उजेड नाही. थोड्याच वेळात सतीश  ने डावीकडे झोत मारला , बघतो तर जीप च्या अगदी जवळ म्हणजे १०-१२ फुटावर २ रानगवे (Bison) बसले होते. त्यांनी आपली मान आमच्याकडे वळवली आणि नापसंती दर्शवली.  थोडं पुढे गेलो आणि एक हत्ती रस्ता ओलांडायच्या तयारीत असलेला दिसला , त्याने पायाने माती उकरुन आमच्या उपस्थिती बद्दल नापसंती व्यक्त केली . सतीशच्या म्हणण्यानुसार, हत्तीने आपल्याला warning दिली ,जर आपण अजून थोडा वेळ जरी थांबलो तरी तो चिडेल. त्यामुळे आम्ही लगेचच तिकडून कूच केले. रस्त्याच्या कडेलाच रानगव्यांचा एक कळप बसलेला दिसला . रानगवा हा अतिशय आक्रमक आणि शक्तिशाली प्राणी. प्रसंगी बिबळ्याला  (leopard) सुद्धा शिंगावर घेण्याची हिम्मत दाखवणारा. जोडीला रातकिड्यांचा , भेकारांचा आवाज होताच. अगदी मारुती चितमपल्लींच्या पुस्तकाची आठवण व्हावी असेच वातावरण आम्ही प्रत्यक्ष अनुभवत होतो. आजूबाजूला हरणांचे कळप होतेच पण आता आम्हाला त्याचे विशेष अप्रूप वाटत नव्हते.
 
 
एवढ्यात सतीशने Driver ला गाडी offroad घ्यायला सांगितली , त्याच्या म्हणण्यानुसार १-२ दिवसांपूर्वी बिबट्याने एका  झाडावर एक शिकार ठेवली होती जर नशीब असेल तर आपल्याला बिबटा दिसू शकेल . आता मात्र आमच्या कडची बच्चे मंडळी आणि काही मोठी मंडळी थोडी घाबरलीच. पण आमच्या नशिबात बिबटा नव्हताच  त्यामुळे २-३ किलोमीटर गाडी चालवून आम्ही परत मुख्य रस्त्यावर आलो. जवळपास एक तास फिरल्यावर आम्ही परत resort वर आलो. खरंच अतिशय थरारक अनुभव . बच्चे कंपनी थोडी घाबरली असली तरी त्यांनी सुद्धा  खूपच Enjoy केला. 
 

२४ मे  

 
पुन्हा जंगल सफारी, पण सकाळची , थोलापेत्त्य (Tholpetty) जंगल बघायचा plan. सकाळी लवकरच (६. वाजता) आम्ही जंगलाच्या प्रवेशद्वाराशी जाऊन उभे ठाकलो . Jeep बुक केली आणि साधारण ७ वाजता आम्ही जंगलात प्रवेश केला . सकाळचे जंगल बघणे हा सुधा एक वेगळाच अनुभव. कोवळे ऊन अंगावर घेत आजूबाजूच्या झाडा झुडुपात काही दिसतंय का ते बघत आम्ही निघालो, पुन्हा एकदा वाघ दिसेल अशी आशा . पण तो राजा आहे जंगलाचा त्याला वाटेल तेव्हाच तो दर्शन देणार. आमची थोडी निराशाच झाली , पण तेवढ्यात आम्हाला एका झाडावर जगप्रसिद्ध मलबार खार (Malabar squirrell ) दिसली , थोडीफार आपल्या शेकरू सारखीच दिसणारी पण लालसर शेपटाची. सकाळचे कोवळे ऊन खात बसली होती मस्त ... थोडे पुढे जाऊन Kingfisher ने दर्शन दिले. बाकी विशेष काही प्राणी दिसले नाहीत त्यामुळे थोडा हिरमोड झाला पण हरकत नाही , जंगलात नुसते फिरणे हा एक मस्त अनुभव तर घेतला. 

 
दुपारी जेवण करून आम्ही पुन्हा एकदा सफारीसाठी निघालो, ह्या खेपेस नागरहोले National Park मध्ये . तिकडे Forest च्या बंदिस्त van मधूनच फिरावे लागते .  नागरहोले जंगल हे Project Tiger चा भाग आहे. अतिशय घनदाट , मे महिन्यात सुद्धा हिरवेगार. पुन्हा एकदा वाघ दिसेल ह्या आशेवर आम्ही नव्या उमेदीने सफारी सुरु केली. Van हळूहळू आखून दिलेल्या मार्गावर चालू होती . अचानक Driver ने डावीकडे बघण्यास सांगितले आणि ……. बघतो तर .... श्वास रोखून आम्ही सगळे बघत होतो …मंडळी नाही …. वाघ नाही … सांबरांचा एक कळप चरत होता … अगदी anticlimax झाला . 
 



 सुमारे दोन तास जंगलाचा आस्वाद घेऊन आम्ही संध्याकाळी Resort वर परतलो. फारच मस्त आणि अवर्णनीय अनुभव .  प्रत्येकाने किमान २-३ वर्षातून एकदा तरी जंगलात जाऊन यायलाच हवं असच मला वाटते .

२५ मे 


थोडे आरामात उठलो , सकाळी watch tower वर जाऊन काही दिसतंय का ते बघून आलो . Watch Tower मधेच बसून सकाळचा वाफाळता चहा घेतला . वाह… मजा आला .


समोर ढगातून सूर्याचे कवडसे डोकावत होते , मस्त फ्रेश वातावरण … अजून एक कप चहा हवाच ..

 

 चला …आता सफर 'ठीरुनेल्ली ' (अधिक माहितीसाठी http://en.wikipedia.org/wiki/Thirunelli_Temple)  देवळाची . Resort पासून फार लांब नाही . सुमारे १५-२० मिनिटातच पोहोचलो .  हे देऊळ अतिशय पुरातन, भगवान विष्णूचे .
 
 
 
 
देवळात प्रवेश करताना पुरुषांना उघड्या अंगाने म्हणजे shirt काढून जावे लागते . 
 
देवळाच्या मागच्या बाजूस एक छोटासा trek आहे , आम्ही तिकडे गेलो. पुन्हा एकदा गर्द झाडी , ताजी स्वच्छ हवा. 



 
 संध्याकाळी लाकद्दी (Lakkidi ) ला गेलो . हे वायनाड जिल्ह्यातले मोठे ठिकाण . गावात फिरणे आणि थोडीफार खरेदी असा दुहेरी उद्देश. महिलावर्ग Shopping च्या नावाने अगदी खुश !!!! आम्ही पुरुष मंडळी पण बायको ची कटकट नाही म्हणून खुश ... असो … जाताना घाटातून हे असे दृष्य दिसते .... 
 
 आपल्या जुन्या खंडाळा घाताची आठवण झाली . परताना रात्री उशीर झाल्याने नागरहोले च्या जंगलातून येताना Driver सकट आम्ही सगळे रामरक्षा म्हणत आणि देवाचे नाव घेत घेत आलो . कारण हत्तींची भीती ....  हा प्रवास म्हणजे नको असलेला थरारक अनुभव होता . Driver तर रात्री यायला तयारच नव्हता, त्याला कसाबसा तयार केलं . शेवटी एकदाचे कोणताही कुप्रसंग न घडता रात्री resort पोहोचलो.  अजून एक मस्त दिवस संपला. आता उद्याचा शेवटचा दिवस , अजून २-३ दिवस रहावसे वाटत होते पण ते शक्य नव्हते 
 

२६ मे 



बघता बघता शेवटचा दिवस आला , आज resort च्या बाजूने जंगल trek . दिलीप नावाचा स्थानिक रहिवासी आमच्या बरोबर गाईड म्हणून होता . त्याने आम्हाला जंगलाविषयी अतिशय उत्तम माहिती सांगितली , अनेक झाडे , पक्षी दाखवले . हत्तींच्या कळप कसा राहतो , त्यांच्या काय सवयी असतात , निरनिराळ्या प्राण्यांचे पायाचे ठसे बघितले. 





 
 
 दोन तास कसे निघून गेले काही कळलेच नाही .चला आता निघायला हवे . बंगलोर हून विमान पकडून पुन्हा पुणे गाठायचं . पुन्हा एकदा माणसांच्या गर्दीत , concrete च्या जंगलात जायचय. प्रत्यक्ष नाही तर अप्रत्यक्षरीत्या आपला सहभाग निसर्गाच्या ह्रासाला कारणीभूत ठरतोय हे लक्षात ठेवायचं आणि उर्वरित आयुष्यात तरी आपण जबाबदारीने वागयाचय.
 
 


 



 Yatra Yatra

Comments

Post a Comment

Popular posts from this blog

श्री सो.डी.माहात्म्य

श्री सो.डी.माहात्म्य द्वितीय अध्याय